OKAMENJEN ŠARM PROŠLOSTI

     U pitomoj bačkoj ravnici, na severozapadnom delu Republike Srbije, nalazi se grad Sombor koga čine još i 15 seoskih naselja. Sa zapadne strane vode Dunava dele ga od Hrvatske, na istoku je Telečka visoravan, na severu se graniči sa Mađarskom a na jugu je otvoren prema unutrašnjosti Srbije.
Sombor ili „Zelengrad“ kako ga još nazivaju, danas je lepa varoš, jedna „Firenca u malom“ sa fascinantnom arhitekturom, drvoredima dugim 120 kilometara i starim fijakerima koji mu daju romantičnu notu.

     Ime grada se prvi put pominje 1360. godine kao malo mesto Cobor Sent Mihalj. Ubrzano se razvija
u sastavu plemićkog poseda poznate ugarske porodice Cobor i beleži se pod tim imenom. Ono što predstavlja prekretnicu u istoriji je godina 1749. kada je grad dobio status slobodnog kraljevskog grada od strane austrijske carice Marije Terezije. Druga važna godina je 1786. kada je postao sedište Bačkobodroške županije. Od tada Sombor počinje da se uzdiže kao varoš, jedinstvene urbane arhitekture. Sombor je grad koji svojom sadržinom ne ostavlja ravnodušne ni zaljubljenike u prirodu, ni ljubitelje arhitekture ili umetnosti. Središte grada ili srce Sombora čine četiri venca, odnosno ulice kojima su obuhvaćene najveće znamenitosti i građevine fascinatne lepote. Ulice nose imena po srpskim vojvodama iz Prvog svetskog rata Živojinu Mišiću, Stepi Stepanoviću, Radomiru Putniku i Petru Bojoviću.

     Gradska kuća, najreprezentativnije zdanje neoklasicizma je prepoznatljiv simbol grada. Nastala je na temeljima palate koju je kao porodični dom podigao grof Jovan Branković, davne 1718. godine.
U njoj su se odigravali svi za grad značajni događaji, a zbog svoje gracioznosti, lepote i vrednosti
proglašena je za kulturno dobro od velikog značaja. Takođe, svojom lepotom se ističe Županija, palata okružena najvećim somborskim parkom, zasađenim krajem XIX veka. U palati se nalazi najveća slika u
Srbiji od 28 kvadratnih metara – Bitka kod Sente.

     Ne bi trebalo zaboraviti ni Karmelićansku crkvu, u stilu romantizma, gde se nalaze orgulje, jedne od najvećih u Evropi. Tu je i Gradski muzej, zgrada sa odlikama eklekticizma iz 1870. godine. Pašina kula je najstarije sačuvano gradsko zdanje iz XVII veka. Danas je tu Istorijski arhiv Sombora.